Opis firmy

Godność Honorowego Obywatela Miasta i Gminy Gniew przyznaje Rada Miejska na mocy uchwały, w uznaniu wybitnych zasług dla świata, kraju a szczególnie Gminy Gniew. Ceremonia nadania Tytułu ma miejsce podczas obchodów związanych z Urodzinami Miasta. Wyróżniona osoba otrzymuje statuetkę , odznakę oraz uchwałę i dyplom potwierdzające nadanie jej Tytułu.


Elżbieta Choińska-Bochdan jest związana z Gniewem od 1975 r. Prowadziła tu prace archeologiczne, wykopaliska i związane z tym naukowe opracowania. Dzięki jej wysiłkom zostało uratowane średniowieczne dziedzictwo gniewskie w rejonie Starego Miasta i Wzgórza Zamkowego. Jednoczenie systematycznie opracowywała znaleziska, eksponowała je na licznych wystawach m.in. w Muzeum Archeologicznym w Gdańsku, w piwnicach byłego Domu Kultury, czy na Zamku w Gniewie. Łączyła je zwykle z prelekcjami. Jest autorką długofalowego programu badań związanych z rewaloryzacją zespołu staromiejskiego i zamkowego. Zjednała dla gniewskich badań przedstawicieli Państwowej Akademii Nauk, Politechniki Gdańskiej i Centralnego Muzeum Archeologicznego w Gdańsku. Zainspirowała w 1979 r. obchody 750-lecia Ziemi Gniewskiej, które były doskonałą promocją miasta i gminy. W 1992 r. zorganizowała I Gniewskie Spotkania Naukowe. Na szczególne podkreślenie zasługują liczne opracowania naukowe o Gniewie i jej starania w Urzędzie Konserwatorskim uwieńczone przed laty powołaniem konserwatora zabytków w Gniewie. Wiele serca i sił włożyła w pracę z młodymi gniewianami, prelekcje, współpracę z młodzieżą zatrudnioną w pracach wykopaliskowych. Elżbieta Choińska- Bochdan tytuł Honorowego Obywatela Miasta i Gminy Gniew otrzymała na mocy uchwały Rady Miejskiej w Gniewie z dnia 27 sierpnia 1997 roku.
Ksiądz Henryk Mross (ur. 24 maja 1928 w Gniewie, zm. 27 kwietnia 2000 w Gdyni) jest rdzennym gniewianinem. Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcące ukończył w Gniewie. Duchowny katolicki, profesor Seminarium Duchownego w Pelplinie, kanonik kapituły katedralnej w Pelplinie, historyk. Jego praca pt. "Zarys monograficzny parafii pw. Mikołaja w Gniewie” ma charakter unikatowy. Poprzedzona została bogatą kwerendą źródłową. Ksiądz Mross był postacią bardzo popularną w naszym mieście. Dorobek jego cenią także pomorskie środowiska naukowe i kulturalne, czego dowodem jest uhonorowanie go nagrodą "Stolema" za wkład w kulturalny rozwój Pomorza. W latach 1950-1956 studiował w Seminarium Duchownym w Pelplinie. 10 maja 1956 przyjął święcenia kapłańskie. Od stycznia 1969 był proboszczem parafii Osielsko pod Bydgoszczą, a w latach 1977-1992 dziekanem dekanatu Fordon. W 1985 został kanonikiem honorowym kapituły katedralnej chełmińskiej, a w 1994 kanonikiem gremialnym kapituły katedralnej pelplińskiej. Od lipca 1992 wykładał historię diecezjalną w Seminarium Duchownym w Pelplinie, był jednocześnie dyrektorem biblioteki seminaryjnej. Jako historyk specjalizował się w dziejach regionalnych, a zwłaszcza w biografistyce księży diecezji chełmińskiej. Był autorem ponad 300 publikacji, wiele artykułów umieścił w Polskim Słowniku Biograficznym, a także w innym zbiorowych opracowaniach (Słownik biograficzny Pomorza Nadwiślańskiego, Słownik polskich teologów, Słownik biograficzny konspiracji pomorskiej, Encyklopedia katolicka). Samodzielnie opracował m.in. Słownik biograficzny kapłanów diecezji chełmińskiej wyświęconych w latach 1821-1920 (1995) i Pracownicy naukowo-dydaktyczni Wyższego Seminarium Duchownego. Pelplin 1939-1995. Słownik bibliograficzny (1997). W 1997 został Honorowym Obywatelem Miasta i Gminy Gniew, a w 1998 Osielska.
 
Profesor Wacław Odyniec (ur. 17 lutego 1922 w Wilnie, zm. 9 kwietnia 1999 w Tczewie), historyk polski, profesor Uniwersytetu Gdańskiego, całą pracę naukowo-dydaktyczną poświęcił dziejom Pomorza. Wilnianin, którego skutki zawieruchy wojennej rzuciły do Gdańska, wykazał się patriotyzmem walcząc w szeregach AK. Jego kariera naukowa zwieńczona została uzyskaniem tytułu profesora zwyczajnego w 1985 r. Specjalnością naukową Profesora była historia gospodarcza Pomorza od XVI- XVIII wieku, ale i inne dziedziny historii nie były mu obce. Wykłady prowadzone przez prof. Odyńca były ciekawe, błyskotliwe i pełne "smaczków historycznych" świadczących o ogromnej wiedzy i umiłowaniu historii. Pan Profesor zaprzyjaźnił się z mieszkańcami naszego miasta i zawsze (gdy tylko zdrowie mu na to pozwalało) odwiedzał Gniew, a w prezencie przywoził jakąś pasjonującą opowieść. Tytuł Honorowego Obywatela Miasta i Gminy Gniew otrzymał na mocy uchwały Rady Miejskiej w Gniewie z dnia 27 sierpnia 1997 roku.
Doktor Kazimierz Kopczyński był ściśle związany z Gniewem od 1937 r. Tu rozpoczął samodzielną praktykę lekarza, wzorowo wykorzystując wiedzę akademicką i doświadczenie stażysty. W ciągu wyjątkowo długiej, bo 54 -letniej praktyki lekarskiej był lekarzem 4 pokoleń mieszkańców Gniewu. Sprawił też, że jego synowie: Andrzej i Krzysztof zostali lekarzami i powrócili do miejsca, z którego wyszli (Gniew i Tczew). Wyjątkową misję lekarza spełniał w pierwszych powojennych latach, gdy był jedynym lekarzem w Gniewie (poza dyrektorem szpitala dr Konradem Behrendtem). Na szczególne podkreślenie zasługuje jego serdeczny, troskliwy stosunek do każdego pacjenta. Zawsze przywiązywał wielką wagę do rozmowy, utrzymywania duchowej więzi z człowiekiem oczekującym jego pomocy. Jako kierownik Ośrodka Zdrowia zabiegał o jak najlepsze wyposażenie i sprowadzanie do Gniewu lekarzy specjalistów. Z równie wielką troskliwością i roztropnością tworzył w placówce atmosferę przychylną pacjentowi. 54-letnią pracą lekarza oraz społecznym oddziaływaniem na środowisko zasłużył w pełni na nadanie mu tytułu "Honorowy Obywatel Miasta i Gminy Gniew".
 
Jan Ejankowski  w latach 1957- 1959 przeprowadził elektryfikację budowy drogi Piaseckich Pól. Założył Szkołę Przysposobienia Rolniczego i zespół "Kociewie”. Jako jeden z pierwszych wprowadził w szkole edukację regionalną. Założył „Izbę pamięci” - tradycji kółek rolniczych.
Jest współorganizatorem budowy „Muzeum Historii Polskiego Ruchu Ludowego w Piasecznie”. Tworzy i kieruje zespołem „Piaseckie Kociewiaki”. Współorganizator Kociewskich i Pomorskich Przeglądów Zespołów Folklorystycznych. Organizator sesji naukowych na temat dziejów, tradycji i historii „Małej Ojczyzny”. Autor wielu pozycji, wydawnictw i artykułów związanych z ziemią gniewską, społecznik, pasjonat Kociewia i jego historii za zasługi odznaczony wieloma medalami. Honorowe Obywatelstwo nadano Janowi Ejankowskiemu z okazji 705. rocznicy nadania Gniewowi praw miejskich przypadającą na dzień 25 września 2002 r. W grudniu 2009 roku obchodził jubileusz 55-lecia pracy artystycznej i 25-lecie istnienia „Piaseckich Kociewiaków”.
 
Jarosław Struczyński   od najmłodszych lat jest działaczem i współtwórcą koła Młodych Przewodników. W czasie studiów działał w Klubie Studenckim. Grał z poważnymi sukcesami w zespole 111 Blues. Po studiach wrócił do Gniewu i jako dyrektor MGOK realizował program korzystania, wytwarzania i upowszechniania kultury na zamku w Gniewie. Współtwórca Chóru Gregoriańskiego, w którym śpiewa. Odbudował i zagospodarował zamek. W skrzydłach zamku stworzył zaplecze dla Muzeum Archeologicznego w Gdańsku. Powołał do życia Dormitorium i Kaplicę zamkową. Jest inicjatorem Bractwa Rycerskiego w Polsce. Kasztelan gniewskiego zamku. Wprowadził atrakcje turystyczne tworząc różne spektakle i biesiady historyczne. Zorganizował I Turniej Kuszniczy o Miecz Króla Jana III Sobieskiego. Realizuje liczne nowe projekty, między innymi największą XVII – wieczną inscenizację batalistyczną VIVAT-VASA. Współpracuje ze Stowarzyszeniem Polskich Artystów Kowali oraz z Kompanionami z Francji. Zainicjował zrzeszanie się Polskich Stowarzyszeń odtwarzających historię, co zaowocowało powstaniem Kapituły Rycerstwa Polskiego - jest jej marszałkiem. Jest członkiem zarządu międzynarodowej ligi joustingowej (IJL) i organizatorem jednego z najbardziej prestiżowego na świecie międzynarodowego turnieju gniewskiego. Swą pracą i zaangażowaniem rozsławia Gniew w Polsce i na świecie - z jego inicjatywy powstaje wiele filmów o Gniewie i Zamku. Współtworzy i działa w licznych organizacjach pozarządowych. Uhonorowany wieloma nagrodami i medalami w dziedzinie kultury. Żonaty, ojciec czwórki dzieci z wykształcenia inżynier, oddany pasjonat odtwarzający i tworzący historię, spragniony nowych wyzwań, skromny człowiek jakich mało. Honorowe Obywatelstwo nadano mu z okazji 705. rocznicy nadania Gniewowi praw miejskich przypadającą na dzień 25 września 2002 roku.
Ksiądz Władysław Józef Piaskowski CR ze zgromadzenia Księży Zmartwychwstańców (ur. 7 lutego 1913 r., zm. w nocy z 31 grudnia 2009 na 1 stycznia 2010 r.) pochodził z licznej, religijnej rodziny rzemieślniczo-rolniczej zamieszkałej od ponad 100 lat w dzisiejszej Nicponi.
W wieku 17 lat wstąpił do polskiego Zgromadzenia Księży Zmartwychwstańców w Krakowie. Ukończył studia filozoficzno-teologiczne na Uniwersytecie Króla Jana Kazimierza we Lwowie. Także w tym mieście w dniu 25 czerwca 1939 r. został wyświęcony na kapłana przez ks. bpa Baziaka. Tuż przed zakończeniem II wojny światowej został proboszczem gniewskiej parafii (od 1 kwietnia 1945 do 1 lipca 1947 r.). W tym czasie razem z miejscowymi rzemieślnikami remontował gniewską świątynię pokaleczoną pociskami artyleryjskimi, a gniewskich parafian ubogacał tzw. misją parafialną. W dniu 25 czerwca 1989 r. w Gniewie obchodził jubileusz 50 - lecia kapłaństwa a dziesięć lat później w Poznaniu Diamentowy Jubileusz 60 - lecia kapłaństwa. W niedzielę, 27 czerwca 2004 r. w kościele pw. św. Mikołaja w Gniewie obchodził Brylantowy Jubileusz 65 - lecia kapłaństwa. Honorowe Obywatelstwo Miasta i Gminy Gniew nadano księdzu Jubilatowi w uznaniu za wieloletnią pracę duszpasterską oraz za utrzymywanie związku z Ziemią Gniewską i nieugiętą postawę wobec nieprzyjaciół kościoła oraz niepodległej Polski.
 
Ksiądz Franciszek Kamecki (ur. 3 października 1940 roku w Cekcynie) studia filozoficzno – teologiczne odbył w Wyższym Seminarium Diecezji Chełmińskiej w Pelplinie (obecnie diecezja pelplińska) w latach 1958 – 64. Święcenia kapłańskie przyjął w 1964 r. w Pelplinie z rąk ks. bp Kazimierza J. Kowalskiego. Następnie pełnił obowiązki wikariusza w parafiach Nowa Cerkiew (1964 – 65), Nieżywięć (1965 – 66) i Gniew (1966 – 74). W latach 1974 – 77 podjął studia specjalistyczne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Po ich ukończeniu wrócił do pracy w parafii Bydgoszcz – Fordon jako wikariusz (1977 – 82). Dnia 1 lipca 1982 roku objął obowiązki proboszcza Parafii Gruczno, gdzie pracuje dotychczas. W swojej pracy duszpasterskiej pełnił wiele dodatkowych funkcji min. kapelana Sanatorium Przeciwgruźliczego w Gniewie (1966 – 74), duszpasterza akademickiego Bydgoszcz – Fordon – DA Emaus (1977 – 82), wykładowcy katechetyki, homiletyki, teologii przepowiadania, retoryki i kultury żywego słowa, w uczelniach i instytutach w Bydgoszczy, Gdyni, Pelplinie i Grucznie, dziekana Dekanatu Gruczno (1983 – 98), diecezjalnego wizytatora religii, organizatora kolonii i obozów dla dzieci, rekolekcji, dni kultury chrześcijańskiej i pielgrzymek. Ksiądz F. Kamecki zajmuje się także pisarstwem. Wydał kilkanaście książek w tym 10 tomików poetyckich. Jego wiersze, opowiadania, felietony, artykuły, kazania i katechezy były drukowane w wielu pismach. Uczestniczył w ok. 150 spotkaniach autorskich, z których kilka odbyło się w Gniewie. Jego utwory były tłumaczone na języki niemiecki, angielski i czeski. Od wielu lat pisze felietony do Pielgrzyma w stałej rubryce „Drabiną do nieba”. Jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. W czasie jego pracy duszpasterskiej w Grucznie podjął wiele zadań duszpasterskich i budowlanych m.in. rekolekcje, spotkania oraz budowa domu katechetycznego i remont kościoła. Ksiądz Franciszek w sposób szczególny był związany z Gniewem. To tu podczas ośmioletniego pobytu realizował swoją pasję i powołanie kapłańskie. Wprowadził wiele nowych form pracy duszpasterskiej, włączając w nią znaczną grupę młodzieży. O Gniewie wspominał w swoich wierszach i felietonach w Pielgrzymie. Interesował się sprawami miasta i czytał Nowiny Gniewskie. Otwarcie przyjmował przybywających do Gruczna mieszkańców Gniewu. Kilkakrotnie uczestniczył w spotkaniach autorskich, które gromadziły znaczną grupę mieszkańców. Działalność duszpasterska, twórczość pisarska i związki z Gniewem utrzymywane nieprzerwanie od 1966 roku dały podstawę do nadania Ks. prałatowi Franciszkowi Kameckiemu tytułu „Honorowy Obywatel Miasta i Gminy Gniew” 19 sierpnia 2009 roku.
Profesor Maksymilian Grzegorz  (ur. 7 marca 1935 r. w Świeciu n. Wisłą) wykształcenie pedagogiczne uzyskał w Liceum Pedagogicznym w Grudziądzu. Absolwent Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Doktoryzował się na tej uczelni w 1967 r., a habilitował się w r. 1984. W latach 1967-1984 adiunkt, a następnie dr hab. w Pracowni Toruńskiej Instytutu Historii Polskiej Akademii Nauk w Warszawie. Od 1985 r. dyrektor Archiwum Państwowego w Toruniu, zarządzający również archiwami w województwie toruńskim i włocławskim. Przewodniczył polskiej grupie ekspertów, zajmujących się wymianą archiwaliów z Niemcami. W latach 1989-2005 pracował w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Bydgoszczy (obecnie Uniwersytet Kazimierza Wielkiego), początkowo jako docent, później profesor, kierownik Zakładu Historii Starożytnej i Średniowiecznej, kierownik Katedry Historii (1990), a także dyrektor Instytutu Historii (1991-1996). W latach 1996-2002 dziekan Wydziału Humanistycznego. Opublikował łącznie 221 książek, artykułów, recenzji i wydawnictw źródłowych oraz artykułów popularnonaukowych. Wiodąca problematyka badań to dzieje państwa krzyżackiego, stosunki polsko-niemieckie, dzieje gospodarcze ziem północnych Polski, dzieje ustroju z uwzględnieniem zarządu państwem - w tym szczególnie dzieje kancelarii. Profesor zwyczajny doktor habilitowany Maksymilian Grzegorz, swoje zainteresowania naukowe związał również z dziejami Gniewu. Wynikiem tego są trzy wydane prace naukowe: Księga czynszowa komturstwa gniewskiego z 1444 r., Bydgoszcz 1993, Komturstwo gniewskie i jego strategiczne znaczenie, Bydgoszcz 2003, Słownik historyczno – geograficzny komturstwa gniewskiego i okręgu nowskiego wójtostwa tczewskiego w średniowieczu, Gniew 2009. Badania dotyczące ziemi gniewskiej w średniowieczu ujęte są także w wielu innych pracach dotyczących dziejów Pomorza Gdańskiego m.in. struktura administracyjna i własnościowa Pomorza Gdańskiego pod rządami zakonu krzyżackiego w latach 1309 – 1454, Toruń 1987. Profesor gromadzi także materiały od następnych wydawnictw dotyczących ziemi gniewskiej. Od roku 2003 uczestniczył w konferencjach i spotkaniach w Gniewie, Opaleniu i Pieniążkowie. Wielokrotnie przybywał do Gniewu i z pasją opowiadał o jego dziejach. Opisana działalność naukowa i badawcza Profesora oraz zaangażowanie w poznawanie historii ziemi Gniewskiej dało podstawę do nadania Profesorowi Maksymilianowi Grzegorzowi tytułu „Honorowy Obywatel Miasta i Gminy Gniew” 19 sierpnia 2009 roku.

Mapka dojazdowa

Słowa kluczowe

• Urząd Miasta i Gminy Gniew
• urząd Gniew
• gmina Gniew
• urząd